2007 წელს, ჰაიდელბერგის / გერმანია ვილი ჰელპახის სახელობის სკოლის დირექტორმა, ერნსტ ფრიც-შუბერტმა, საინტერესო პროექტი წამოიწყო. სკოლაში მოსწავლეებს შორის ურთიერთობების და სასწავლო პროცესის გასაუმჯობესებლად, ექსპერტთა გუნდთან ერთად სასკოლო საგანი «ბედნიერება» შემოიღო. ამ დროისათვის ბედნიერებას გერმანიის დაახლოვებით 200 სკოლასა და რამდენიმე პროფესიულ სასწავლებელში, მათ შორის ეკონომიკის ფაკულტეტზე, ასევე ავსტრიის 140 სკოლაში ასწავლიან. ბედნიერების მასწავლებლებს, მაგალითად, ბერლინის ტექნიკური უნივერსიტეტის პროფესიული განათლებისა და მომზადების ინსტიტუტი ამზადებს.

დასავლეთ ევროპაში ამ სასკოლო საგანის მიზანია კმაყოფილებისა და ცხოვრებისეული კომპეტენციის მიღწევა, რაც მოიცავს აზრის პოვნას, უსაფრთხოების განცდას, სოციალურ ურთიერთობებს, დამოუკიდებელი მოქმედების სწავლას, საკუთარი თავის მიღებას, გარემოსთან გამკლავებას და პიროვნულ განვითარებას.

ვინ ვარ? რა მჭირდება? რა შემიძლია? რა მსურს? - ესაა ის ოთხი კითხვა, რომლებიც შესწავლის პროცესს შესაბამის ეტაპებად ჰყოფს. ამგვარად მოსწავლეები სწავლობენ საკუთარი ოცნებებისა და მოთხოვნილებების აღქმას, მათგან მიზნების ჩამოყალიბებას და მათი განხორციელების გზების პოვნას. ამასთანავე ისინი სწავლობენ წარუმატებლობასთან გამკლავებას, რადგან პიროვნების ჩამოყალიბებისათვის მნიშვნელოვანია ადრეულ ასაკში მარცხთან სწორად გამკლავების ცოდნა, რათა წარუმატებლობა აღქმული იყოს როგორც მომავალ გამოწვევებთან უკეთესად გამკლავების შესაძლებლობა.

თანმხლები სამეცნიერო კვლევებით დასტურდება, რომ მოსწავლეებს ბედნიერების შესწავლა საკუთარი ღირსების უფრო ძლიერი შეგრძნების უნარს უნვითარებს. მათ უფრო უკეთესად ესმით გარშემომყოფების, ადამიანებთან დაახლოვება უადვილდებათ, მეტ თავდაჯერებულობას იძენენ და უფრო ოპტიმისტურად ანხორციელებენ საკუთარ მიზნებს.

ხატია ღუდუშაური
2022 წელი